Tineke Fischer, beeldend kunstenaar

Ik ben geboren in een dorp te West-Friesland waar mijn ouders een bloembollenbedrijf runden. Het gezin bestond uit acht kinderen. Behalve hard werken, werd er in het gezin ook veel muziek gemaakt.

Van 1999 tot 2004 studeerde ik aan de Academie Minerva te Groningen. In mijn afstuderen heb ik voor de Barok periode gekozen. Deformatie in de kunsten blijft me tot op de dag van vandaag intrigreren. Charles Baudelaire was een dichter die de Barok omarmde. Evenals de kunstschilder Peter Paul Rubens. Beiden zijn grote inspiratiebronnen voor mij.

Hoe zie ik die deformatie in mijn werk? Vanuit leegte je eigen werkelijkheid creëren; de realiteit bestaat voor mij alleen via iets anders, namelijk in de vorm van een kunstwerk, een gedicht of een stuk muziek. Een kunstwerk is - net als de realiteit - een illusie, maar dan op een ander niveau. Het bewandelt zijn eigen pad. Kunst = meer dan het denken. Ziel, intellect en passie zijn de ingredienten van het kunstwerk.

Welk pad bewandel ik?

Voordat ik begin, maak ik een concept. Mijn studies doen mij besluiten of ik met een dit concept door wil gaan. Echter, onderweg kan het idee helemaal een andere kant op gaan. Het idee gaat zijn eigen weg en op een gegeven moment kan er een resultaat tevoorschijn komen dat ook voor mezelf een verrassing is. Als ik werk, lijkt het wel alsof ik buiten mijzelf sta. En alsof ik krachten voel die mij vanaf een andere planeet sturen. Muziek speelt hierbij tijdens het uitwerken van een idee een grote rol (geestelijke toevoegingen zijn de taal, poëzie, muziek). Daarnaast werk ik met inkt, houtskool, eitempera, marmerpoeder, gietklei, porselein, batik, textielverf, filmbeelden.

De poëzie van Charles Baudelaire, die je wel twee keer moet lezen, maar die rijk is in zijn woorden - echt prachtig -, wil ik u niet onthouden, zoals hier een paar citaten uit Les Fleurs du Mal:

‘Traag Lethewater - Rubens - hof waar elke bemoeien verstilt,
Vers bed van vlees, voor liefde niet de stee,
Maar waar het kolkend leven nog komt samenvloeien
Als in de lucht en in de zee de zee.’

‘Da Vinci, Leonardo - spiegel, diep en duister,
Waarin een Engel opduikt aan de schaduwkant
- haar tere glimlach vol mysterieuze luister -
van dennenboom en gletsjer, grenzen van haar land.’

Voor mij als hedendaags kunstenaar speelt geschiedenis een grote rol. Ik wil de geschiedenis gebruiken en herbeleven. Ik wil de mensen een spiegel voorhouden om te laten zien waar ze zich schuldig aan hebben gemaakt. Het herbeleven en in deze tijd zetten is een belangrijke boodschap voor mij als beeldend kunstenaar.

Zo reisde ik in 2018 af naar Milaan om in de Basiliek “Santa Maria Delle Grazie“ het beroemde Laatste Avondmaal van Leonardo da Vinci te aanschouwen. Dit heeft mij geïnspireerd tot mijn nieuwste werk:

GEBROKEN VERBONDENHEID
In deze tijd, 2020, waarin het coronavirus de macht over de mens bezit, is die verbondenheid belangrijk voor mij. Door een eigen interpretatie te maken van het Laatste Avondmaal wil ik de kwetsbaarheid van de mens laten zien, zodat we beseffen dat we elkaar meer dan ooit nodig hebben.

De ziel van de kunstenaar spreekt.
Tineke Fischer